Çак калавра ачасем мăйăр татассишĕн шĕшкĕ йывăçне хуçса пĕтерни çинчен çырса кăтартнă. Йывăçсен пĕтĕм шăм-шакĕ тÿсме çук ыратать. Шĕшкĕн кÿршисем ăнланаççĕ ăна, шеллеççĕ, йăпатаççĕ. Ман шутпа, турат хуçни – эпир пÿрнене çĕçĕпе кастарнă пекех. Тепĕр çул шĕшкĕ мăйăр параймасть. Унăн вăйĕ çук.

Çуркунне тата эпир хурăнсен пылак шывне пĕр шеллемесĕр юхтаратпăр. Ку вăл унăн куççулĕ пулать. Куççуль нумай юхтарсан, хурăн типет.

Пирĕн тăрăхра йывăç ахаль те сахалланса пырать. Йывăç йышлăрах пулсан, çынсем сахалтарах чирлĕччĕç, сывлăш та тасарах пулĕччĕ. Çавăнпа та манăн пурне те çапла калас килет: “Йывăçсене нихăçан та ан хуçăр, ан ватăр. Вĕсен те ыратать, вĕсем те пирĕн пекех макăраççĕ. Сасси кăна илтĕнмест”.